What did I do?

Disclaimer
Ik zeg maar gewoon even niks meer over de tijd tussen verhaaltjes. 

Het onderzoek
Lieve kinderen van groep 7 (en anderen geïnteresseerde), dit zal zeer waarschijnlijk de laatste blog worden over het onderzoek. Mijn stage hier loopt ten einde met nog maar 2,5 week in het vooruitzicht. De afgelopen weken heb ik eigenlijk alles gedaan wat ik hiervoor ook al deed plus mijn eigen project. Ik ga van de data die we hebben verkregen dus specifiek kijken naar alle voedsel gerelateerde taken en keuzes die ze hebben gehad. Ik zal gelijk eerlijk zijn; dit is waarschijnlijk een heel vrij saai verhaal. Je mag namelijk binnen de wetenschap niet zomaar zeggen dat iets waar is. Over het algemeen ben je in de wetenschap op zoek naar verschillen bijvoorbeeld om te zien welke behandeling beter werkt. In dit geval kijk ik dus of er een verschil is in de keuze voor gezonde of ongezonde dingen als je weinig of slecht slaapt. Dan komen we terug naar de eerdere vraag; Wanneer is dit nou waar? Wanneer is een verschil nou echt een verschil? Mogen we bij 1 persoon al zeggen dat slecht slapen een effect heeft of pas bij 10 of 20? 

Dit lieve mensen is de wondere wereld van de statistiek. Hierin hebben wetenschapper namelijk gezamenlijk besloten wanneer een verschil nou echt een verschil is. Ik ga dit proberen simpel te houden (1. omdat ik het zelf maar voor de helft begrijp en 2. omdat niemand ongevraagd statistiek les wil). Je kan namelijk op heel veel manieren je verschil testen maar ze zijn niet allemaal altijd juist. Je moet altijd goed kijken naar je onderzoek en de data die je hebt voordat je besluit wat je precies gaat doen. Dit is oprecht het lastigste deel, er zijn namelijk eindeloos veel regels die ook nog eens niet allemaal altijd gelden (het is soms net de nederlandse taal). Daarna is het simpel je hoeft namelijk niks zelf te berekenen daar heb je programma's voor. Zo'n programma kijkt dan vaak naar het gemiddelde van je twee groepen en hoe ver die uit elkaar liggen. Vervolgens kijkt zo'n programma dan ook naar de spreiding. Dat houdt in feite in dat hij alle data bekijkt en dan de laagste en hoogste getallen pakt, deze liggen namelijk het verste van het gemiddelde af. Vervolgens vergelijk hij deze twee spreidingen dan ook weer met elkaar, als die elkaar niet aanraken mag je over het algemeen zeggen dat er een verschil is. Mocht het je nu ontzettend duizelen (snap ik helemaal) dan zou ik het of weer allemaal lekker vergeten of even kijken in de foto hieronder. Daar heb ik het geprobeerd te tekenen. 

En als je dan bezig gaat met data moet je er vaak ook over schrijven. Dat is dus een tweede waar ik aan begonnen ben. Helaas vinden ze het niet goed genoeg als je vertelt wat je gevonden hebt. Je moet het ook vergelijken met wat andere mensen voor jou gevonden hebben. Daarnaast moet je precies opschrijven wat je gedaan hebt zodat andere mensen het precies na zouden kunnen doen. Dit in de hoop dat zij dan dezelfde resultaten krijgen als jij. Niet het allerleukste van het onderzoek doen (zeker de statistiek niet) maar het hoort er allemaal bij. Daarnaast kom ik ook terug met een veel grotere kennis van de statistiek en excel dan ik hiervoor had. Daarnaast is het heel belangrijk, als je de statistiek verkeerd doet kunnen er hele andere resultaten uitkomen. Voor de volwassenen die zich het verhaal omtrent Lucia de Berk nog herinneren; statistiek foutje. Best jammer als je daar dus voor de gevangenis in moet. 

Om toch nog iets "leukers" te kunnen vertellen; Afgelopen week is een van de deelnemers na de eerste dag naar huis gestuurd. Dit klinkt niet zo vriendelijk maar gedurende de eerste nacht sluiten we de deelnemers op allerlei apparatuur aan om ze in de gaten te kunnen houden. We kijken dan ook naar of ze toevallig slaapaandoeningen hebben. Als ze die hebben mogen ze namelijk niet mee doen. Nou zo een hadden wij er dus vorige week. Zij had ook gelijk de meest voorkomende vorm: Slaapapneu. Dit houdt in dat je gedurende de nacht even stopt met ademhalen (gelukkig ga je vanzelf weer verder). Dit is eigenlijk de ergere vorm van snurken. Door het stoppen met ademhalen rust je alleen niet goed uit van het slapen. Daardoor mocht zij dan ook niet verder gaan met het onderzoek. Dat had ik hier nog niet eerder gezien dus was erg interessant. Zeker toen de andere twee deelnemers vroegen waar ze was en ik ze bloedserieus vertelde dat wij haar vermoord hadden en we er nog niet uit waren wie de volgende zou zijn. Oeps.

Nou dit was zeker niet de leukste update tot nu toe maar dit is ook wetenschap, helaas horen ook de vervelende dingen erbij. Voor de kinderen in groep 7; Fijne zomervakantie!

De leef

Jongens voordat we over Sydney en dat soort dingen beginnen. Er is iets gebeurt met mijn karma en ik ben het er niet mee eens. De maandag voor ik naar Sydney ging liep ik (zoals elke ochtend) naar buiten met mijn helmpje op en mijn rugzakje om. Om eenmaal buiten tot de conclusie te komen dat mijn fiets weg was. Mijn doorgesneden slot lag er nog wel (heb ik echt veel aan nog, als je een fiets steelt denk dan in ieder geval aan het milieu en neem je zooi mee). Na wat minder vriendelijke krachttermen kon ik een sprintje doen naar de bus, wat uiteindelijk geen zin had want ik was zeker te laat voor de labmeeting. Eenmaal op werk maar gelijk de zoektocht naar een nieuwe fiets gestart, want ja om nou elke dag met de bus te gaan zag ik niet zo zitten. Bussen zijn hier minsten net zo vaak te laat als de 50 in Leersum dus als ik ooit op tijd wil komen niet het beste idee. Gelukkig heb je hier een hele communie aan Nederlanders in Australië waardoor ik binnen een dag een nieuwe fiets gevonden had. We zijn van groen naar roze gegaan en 70 dollar lichter. Deze prachtfiets staat nu wel altijd in mijn kamer geparkeerd. Niet dat dit zo'n grote barrière is want toen ik vorige week mijn sleutel vergeten was stond ik binnen vijf minuten binnen. 

(Mocht je een man zijn of gewoon het menselijk lichaam vies vinden zou ik dit ff overslaan, of gewoon ff volwassen worden)

Vervolgens werd ik de volgende dag ongesteld wakker. Nou klinkt dit niet bijzonder maar voor iemand met een spiraaltje die in december voor het laatst ongesteld was was dit toch een tegenvaller. Daarnaast was ik er natuurlijk zeker niet op voorbereid, dus we hebben gelachen. Gelukkig was dat feest na een dag wel weer over en konden we door met de volgende interessante situatie. 

Mijn huisgenoten waren mij namelijk even vergeten te vertellen dat wij de komende 1,5 dag geen stroom zouden hebben. Natuurlijk had ik niet gepland de hele dag thuis te werken gezien ik een nachtdienst en had ik ook zeker niet net boodschappen gedaan. (Je proeft mijn sarcasme eh). Na een licht gefrustreerd conversatie met mijn huisgenoten (zij wisten op dat moment ook niet hoe lang het zou duren) dus maar richting de campus vertrokken zodat ik in ieder geval wat kon doen. Om zo toch redelijk vermoeid aan mijn nachtdienst te beginnen. 

Mocht je nu denken dat het over was, neuh het leukste moet nog komen. Afgelopen vrijdag kwam ik om 10:00 aangewandeld op werk om daar even mijn ochtendpraatje te doen met Courtney. Die was aan het bellen (een van de taken voor die dag) en gezien ik wel zin had in een appel vroeg ik of zij er ook een wilde. Toen ik terug liep zag ik in de kantine ook nog wat snoep liggen dus ik dacht daar neem ik er ook wel een van mee. Eenmaal terug bij Courtney at ik eerst rustig mijn appel op terwijl wij de taken voor die dag doornamen. Vervolgens gooide ik achteloos de Fantale (dat snoepje dus) in mijn mond om even later een stuk tand uit mijn mond te halen. ER WAS EEN STUK VAN MIJN TAND AFGEBROKEN. 

Hierbij de foto die Courtney lieftallig heeft genomen 1,5 min na het incident om in haar instagram story te kunnen droppen. Hier was ik net gestopt met verontwaardigd schreeuwen "This is my tooth", je kunt de paniek in mijn ogen nog wel zien. 

Nou wat paniekerige belletjes met mijn zorgverzekering en tandartsen hier had ik een afspraak om 13:00 bij een tandarts in de buurt. Vervolgens heb ik natuurlijk tot 13:00 niks uitgevoerd want die tand. We hadden eigenlijk aan het begin van deze week ook besloten om een halve dag te werken en dan met zijn allen naar Eleni te gaan. Die woont hier wat verder uit de bewoonde wereld en daar maken wij eindeloos grappen over. Gezien het weer heel slecht was hadden we die ochtend toch besloten om maar gewoon tot een uur of drie te werken en dan voor een late lunch de stad in te gaan. Nou het universum had dus besloten dat ik die halve dag wel echt nodig had want ik zat om 13:00 bij de tandarts. 230 dollar later had ik weer een volledige tand en een waarschuwing over het eten van dit soort dingen. Daarna gingen we door naar de stad voor onze late lunch, waar mij door mijn dagelijkse supervisor toch vriendelijk vertelt werd dat ik deze uren wel moest inhalen. Net als Courtney die ik mee had gesleept naar de tandarts. 

Oh en zojuist kreeg ik een mailtje dat mijn terugvlucht geannuleerd is. Gelukkig heb ik daar dan weer een mannetje voor. (Dank Steef)

Dit was mijn Karma story dus ik zal hier nog snel even wat vertellen over Sydney. 
Sydney is een super toffe stad, zeker met het weer van ongeveer 20 graden heb ik mij daar goed vermaakt. Ik was alleen richting Sydney vertrokken maar in Australië ben je over het algemeen niet lang alleen als je aan het reizen bent. Ik had al snel twee Duitse mensen met wie ik op trok en daar kwam later ook een Nederlander bij. Naast de standaard dingen in Sydney heb ik ook een surf lesje genomen. Nog nooit zo genoten van op mijn bek gaan. Prachtige sport en zeker iets wat ik ga voortzetten in mijn verder reizen hier. Oh en ik wil een wetsuit, niet zo zeer voor het surfen maar gewoon om in te leven. Die dingen zijn echt moeilijk comfortabel. 

Op zondag ben ik met mijn nieuw verworven Nederlandse maar richting de Blue Mountains vertrokken. Het ov is op zondag in Sydney namelijk erg goedkoop (2,50 dollar maximaal) en als echte studenten wilden we hier natuurlijk even gebruik van maken. Door de Blue mountains hebben we eigenlijk de hele dag van uitkijkpunt naar uitkijkpunt gehiked (redelijke vervanging voor de ZOT dit jaar) waar we toch echt wel de hele dag mee bezig zijn geweest. 

Alles bij elkaar was het een super mooi weekend maar ben ik toch blij dat ik in Melbourne zit. Alleen al voor de huurkosten maar ook omdat Melbourne minder voelt als zo'n debiel grote wereldstad. Het weer en daarmee de strandbezoekjes mis ik wel (natuurlijk ook naar Bondi Beach geweest). Ook omdat in Sydney elk strand zwart ziet van de surfers en het toch leuk is om andere mensen er wel in te zien slagen. 

Mocht je door de hele klaagzang van bovenin nou denken dat ik het niet naar mijn zin heb, zeker niet waar. Ik heb er ondertussen al heel hard om gelachen (om die tand wel iets minder) en ach zo blijf je bezig. Ik ben ondertussen ook al enigszins aan het bedenken wat ik in Augustus ga doen en naast even chillen met Mario ga ik richting de westkust, een beetje de warmte opzoeken. Dat totdat ik weer in Melbourne moet zijn om mijn Ma en Tante Jetske op te halen. Als zij weer naar huis gaan ga ik de oostkust op en in November zijn er plannen om naar NZ te gaan. Maar goed ik ben niet zo van de plannen en schema's dus we zien wel waar ik eindig.

FF wat random foto's van Sydney:

Joe en tot de volgende!